Sistem ekonomi Islam di dunia

Tolong bantu menterjemahkan sebahagian rencana ini. Rencana ini memerlukan kemaskini dalam Bahasa Melayu piawai Dewan Bahasa dan Pustaka. Sila membantu, bahan-bahan boleh didapati di Islamic economics in the world (Inggeris). Jika anda ingin menilai rencana ini, anda mungkin mahu menyemak di terjemahan Google. Walau bagaimanapun, jangan menambah terjemahan automatik kepada rencana, kerana ini biasanya mempunyai kualiti yang sangat teruk. Sumber-sumber bantuan: Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Ini adalah sub-rencana sistem ekonomi Islam dan dunia Islam.

Perekonomian Islam dari segi amalan, atau dasar ekonomi yang disokong oleh kumpulan-kumpulan mengaku Islam, berbeza-beza di sepanjang sejarah panjangnya. Konsep Islam tradisional berkenaan dengan ekonomi termasuk:

• zakat - "cukai sesetengah barangan, seperti tuaian, dengan tujuan mengagihkan cukai ini kepada tujuan yang telah ditentukan, seperti bantuan kepada yang memerlukan."
• Gharar - "pergantungan nasib ... iaitu kewujudan sebarang unsur ketidakpastian dalam kontrak (yang menidakkan bukan sahaja insurans malah peminjaman wang tanpa penyertaan terhadap risiko)".

Konsep-konsep ini, seperti yang lain dalam hukum dan fiqh Islam, datangnya daripada "preskripsi, anekdot, contoh dan ucapan Nabi Muhammad, dihimpun bersama dan disistemkan oleh pengulas mengikut kaedah induktif safsatah." ^[1] Kadangkala sumber lain seperti urf, (adat resam), aql (akal) atau ijmak (kesepakatan ulama) turut digunakan.^[2] Sebagai tambahan, hukum Islam telah membangunkan bahagian hukum yang berpadanan dengan undang-undang sekular kontrak dan tort.